UYANIN BÜYÜKLER UYAN
Savaşlardaa en çok acıyı çocuklar çeker.Sonra kadınlar..sonra erkekler..Kimsenin çocukları yetim bırakmaya ,onların hayallerini çalmaya hakkı yok...Yine bu bayram kaç çocuk yetimdi,kaç çocuk öksüz ve kaç çocuk çıplak ve açtı...Böyle bayramlar olmasın..Bütün çocukların mutlu olduğu bayramlar olsun...diyerek şiirimi dile getirdim..
Hayatım boyunca çocukların ve kadınların acı çekmesi hep yüreğimi dağladı hep onlarla ilgili bir olayda bir haberde oturup ağladım.Ancak ağlamanın kendi kendime acı çekmenin bir fayda vermediğini gördüm ve bu yüzden duygularımı kaleme almayı düşündüm.Gördüm ki böylece daha çok kişiye ulaşıyorum ve daha çok insanla düşüncemi paylaşıyorum.sizlerle paylaşınca yüreğimdeki acının az da olsa hafiflediğini gördüm.
Biz insanoğlu şunu farkedemedik.Dünyanın bir yerinde ağlayan bir insan var ise biz hayatta mutlu olamayız olsak da bir şek,lde bir yerimiz illaki acır içimiz sızlar.Niye bir türlü mutlu olamıyoruz çünkü biz bir yerde gülerken başka bir yerde ağlatılan insanlar var.Susmayıp sesimizi çıkarmamız neden yapıyorsun dememiz gerekiyor .Ancak iyi insan olmayı bu şekilde başarırız.Zalimler durmalı,durdurulmalı ve hiç kimse acı çekmemeli...
O yüzden zalimler için yaşasın cehennem demek geldi içimden ...saygılar...
Öyle ki gökyüzü
Öyle ki masmavi gömlek üstü
Öyle ki göz kırpan ay
Ve meçhul bir dünya
Yeryüzü hüznünü bir köpek havlamasından geçirirken
Öyle ki bir damla kan
Bir damla göz yaşı
Akarken Bedenlerden
Öyle ki bir İnsan doğar ken
Bir insan ölür günüme
Ağustos böceklerinin keman konçertosunda
Öyle ki bu gün bayram havasına vurulan
İnce bir ezgidir
ama sen yoksun
Gece sokaklar fenersiz karanlık ıssız
bir kedi geçti az önce gözlerimin ucundan
bir iki çocuk ama kimsesiz bayram sokaklarından
Açlığın şiiri, sevgisizliğin şairlerinden
Çaldım seni
Umut olsun,
Sevgi olsun
Bir anne şefkatinden yoksun kalan çocuklara
Anne olsun,
Ekmek olsun
kaç çocuk anne (sız)
Kaç cocuk baba (sız)
Kaç çocuk dünya (sız)
Kaç cocuk sızı (sız) !
Savaşların göz yaşı onlarken
Barışın sevinç çığlıkları büyükler
Uyanın büyükler uyanın!
çocuklar dünyasız
umutsuz
Bu bayramda ölüyor çocuklar
Yinee çocuklar dünyasız boyunca çocukların ve kadınların acı çekmesi hep yüreğimi dağladı hep onlarla ilgili bir olayda bir haberde oturup ağladım.Ancak ağlamanın kendi kendime acı çekmenin bir fayda vermediğini gördüm ve bu yüzden duygularımı kaleme almayı düşündüm.Gördüm ki böylece daha çok kişiye ulaşıyorum ve daha çok insanla düşüncemi paylaşıyorum.sizlerle paylaşınca yüreğimdeki acının az da olsa hafiflediğini gördüm.
Biz insanoğlu şunu farkedemedik.Dünyanın bir yerinde ağlayan bir insan var ise biz hayatta mutlu olamayız olsak da bir şek,lde bir yerimiz illaki acır içimiz sızlar.Niye bir türlü mutlu olamıyoruz çünkü biz bir yerde gülerken başka bir yerde ağlatılan insanlar var.Susmayıp sesimizi çıkarmamız neden yapıyorsun dememiz gerekiyor .Ancak iyi insan olmayı bu şekilde başarırız.Zalimler durmalı,durdurulmalı ve hiç kimse acı çekmemeli...
O yüzden zalimler için yaşasın cehennem demek geldi içimden ...saygılar...
Öyle ki gökyüzü
Öyle ki masmavi gömlek üstü
Öyle ki göz kırpan ay
Ve meçhul bir dünya
Yeryüzü hüznünü bir köpek havlamasından geçirirken
Öyle ki bir damla kan
Bir damla göz yaşı
Akarken Bedenlerden
Öyle ki bir İnsan doğar ken
Bir insan ölür günüme
Ağustos böceklerinin keman konçertosunda
Öyle ki bu gün bayram havasına vurulan
İnce bir ezgidir
ama sen yoksun
Gece sokaklar fenersiz karanlık ıssız
bir kedi geçti az önce gözlerimin ucundan
bir iki çocuk ama kimsesiz bayram sokaklarından
Açlığın şiiri, sevgisizliğin şairlerinden
Çaldım seni
Umut olsun,
Sevgi olsun
Bir anne şefkatinden yoksun kalan çocuklara
Anne olsun,
Ekmek olsun
kaç çocuk anne (sız)
Kaç cocuk baba (sız)
Kaç çocuk dünya (sız)
Kaç cocuk sızı (sız) !
Savaşların göz yaşı onlarken
Barışın sevinç çığlıkları büyükler
Uyanın büyükler uyanın!
çocuklar dünyasız
umutsuz
Bu bayramda ölüyor çocuklar
Yine
çocuklar dünyasız
