Sevgili okurlar çok yakında ülkemiz adına Suriye’nin kuzeyine Barış harekâtı adı ile bir hareket gerçekleşti ve bu harekâtta arkamızda sadece Macaristan, İspanya ve Azerbaycan ve Türki ülkeler vardı. Diğer hiçbir ülkeyi arkamızda göremedik. Bu önemli bir konu ve üzerinde düşünmeye değmez mi sizce? Kafası çalışan, bu ülkenin geleceğini düşünen, önce vatan diyenlerin oturup; kim kimdir, bizler nereden geldik, nereye gidiyoruz diye düşünmesi gerekmiyor mu? Zira yüzyıllardır bizi bu topraklardan atmak isteyen zihniyetin uzantılarıydı bunlar. Çok uzak değil 1993 yılında Osmanlı yadigârı Bosna da yaşanmadı mı sanki? Anlattıklarımız ne masal ne hikâye! Bazıları diyor ki milletin işi yok bizimle uğraşsın. Âmâ işin akışı öyle değil maalesef. Size tavsiyem Osmanlı üzerinde büyük devletlerin emellerini devlet isimleriyle girip bakın neler çıkıyor karşınıza internette. Tarih anlatan güvenilir tarihçileri dinleyin bir, neler söylüyorlar. Bugün avmlerde vakit geçirip hangi ayakkabıyı hangi kıyafetinizle uyum için olmalı gibi basit meseleler değil bunlar! Bu topraklarda var olma ve varlığını sürdürme meselesidir.
NATO, AB ülkeleri, Arap ülkeleri, Amerika ve İsrail dâhil dünyada nerdeyse herkes bize karşı geldi ve biz burada birlik ve beraberliğin ne kadar önemli olduğunu anladık. Dostlarımızı gördük. Her zaman savunduğum şu var. Sevr bitmedi ve bir şekilde savaş devam ediyor. Adamlar yıllar öncesinde Haçlı seferleri ile bizi atamadılar Anadolu’dan. Yüzyıllarca Osmanlı güçlü olduğu dönemde yenemediler. Ne zaman 1877 Osmanlı Rus savaşından yenik çıktık, sonrasında Fransız’ı, İngiliz’i yer yer işgal ettiler toprağımızı. Balkanlarda nehirlerden günlerce 1911-12 de Türk kanı aktı ve yüzlerce insan öldürüldü, yollarda hastalandı göç etmek zorunda kaldılar. Ve biz sadece burada değil yedi düvelle birçok cephede asker kaybına uğradık. Neden derseniz Araplar İngilizlerle anlaşarak birçok yerde yenilmemize sebep oldular. Balkanlarda da Yunan’ı, Sırp’ı, Bulgar’ı, Arnavut’u bizden ayrılmak için her yolu denediler ve az Türk kanı akmadı.
Bu arada Birinci Dünya ve Kurtuluş Savaşında özellikle Ermenilerden çekmediğimiz kalmadı. Peki, bunları kim besledi? 1820 de ülkemize ticari ve kültürel ilişki için gelen ama okulları kiliseleri ve istasyonları ile ülkemize yerleşen Amerikalılar.
Biz tarihi bilmek zorundayız. Bize kim ne yapmış bilmek, tarihimizi iyi öğrenmek, kendi milli değerlerimizi her alanda savunmak ve kendimizi korumak için en iyi silahlarla silahlanmak zorundayız. Yeter mi peki yetmez elbette. Kullandığımız ürünlerden tohumlardan ilaçlara kadar yerli üretime geçmek kendi ülkemizi tam bağımsız yapmak zorundayız. Kimsenin bizimle dost olduğu falan yok. Siz güçlü iseniz sözünüz geçer cebinizde paranız varsa ekonominiz güçlü iseniz dişiniz geçer. Bunun dışında Bu coğrafyada tilki kadar kurnaz, aslan gibi güçlü olmazsanız yem olursunuz.
Ermeniler kadar olamadık. Her birimiz Ermeni’yiz demekle olmuyor. Kendi atalarınızı suçlu görmekle olmuyor. Ben halamızdan nasıl onların bize ihanet etmek için işgal kuvvetleri ile iş birliği yaptıklarını kulaklarımla dinledim. Oysa daha öncesinde çok iyi komşuluk ilişkileri varmış. Unuttuk Kurtuluş Savaşında ve Birinci Dünya savaşında yaşadıklarımızı. Tarihe küfretmekle geçmişte yaşayanların hatalı olduğunu söylemekle bitmiyor. Bizden öncekiler hataları sevapları ile Allah'ına gitmiş. Bir insanı eleştirme hakkı siz ondan daha iyi işler yaptığında seni haklı kılabilir. Öbür türlü masa başı sohbetinden öteye gitmez.
Milli meselelerde taraf tutmak adına değil, ülkemiz adına milli bir dik duruş sergilemek zorundayız. Çünkü biz bu toprakları kolay elde etmedik. Her karış toprağı şehit kanları ile sulanmıştır. Hepimiz ama herkes, büyük küçük her makamda, her alanda kim ne yapabilir, elimizi taşın altına koyup birbirimizi önce geminin selamete çıkması için; yıldız, ışık olmak zorundayız. Çünkü bu gemide hepimiz yol alıyoruz ve batarsak birlikte batacağız. Önce bizim için canını, gençliğini bağışlayan şehitler adına sonra bu ülke için ömrünü hizmetle geçirmiş atalarımız,başta Atatürk ve silah arkadaşları adına, geleceğimizi teslim edeceğimiz çocuklarımız ve gençliğimiz adına, dünyada bizi arkasında destek, abi, baba gibi gören tüm ülke dışındaki Türkler adına en önemlisi; Vatan aşkı imandandır diyen peygamber adına devletimize ,cumhuriyetimize sahip çıkmak zorundayız. 96.yılını kutladığımız bu güzel ve anlamlı bayramımızın sonsuza kadar sürmesi adına, el ele gönül gönüle olmak adına cumhuriyet bayramımız kutlu, mutlu olsun.
Ne mutlu bu ülkede yaşamaktan mutluluk duyan ve ne mutlu Türküm diyebilenlere. En güzel günlere ve daha nice bayramlara hep birlikte inşallah efendim. Saygılar…
SEMİRAY SEZGİN DAYLAN
